Het Lied van Feniks

Een van de prachtige meesterwerken van Attar Neishabouri – Iraans mysticus en dichter uit de 12e eeuw – is  De Samenspraak van Vogels. In dit bijzondere gedichtenboek beschrijft Attar de zoekende eigenschap van de ziel en het moeilijke pad naar de zuivering ervan. Wie alle obstakels overwint, vindt het goddelijke in zichzelf en verenigt zich ermee.

In dit prachtige verhalenboek komt ook Feniks voor, de legendarische vogel. Zijn mysterieuze gezangen liggen aan de basis van de muziekkunst. Met die gezangen brengt hij alle levende wezens in beweging en dwingt hij hen zowel tot rusteloosheid als tot stilte. Feniks weet wanneer zijn dood nadert. Hij is een eenzaat en is aan niets verbonden in dit leven. Als de tijd van zijn dood gekomen is, bouwt hij een houtstapel om zich heen en heft een klaagzang aan over het bittere verdriet om de dood. Feniks zingt, begint te branden en slinkt tot as. Uit deze as rijst een kleine Feniks op, die nieuwe schoonheid en vernieuwing met zich meebrengt.

Attar belicht in dit gedicht het bijzondere levensverhaal van Feniks, maar benadrukt vooral dat het leven geen eindeloos verhaal is, zelfs niet voor de legendarische Feniks. Hij vertelt ons dat van al onze levenstaken het loslaten en vervolgens het aanvaarden van de dood, de moeilijkste is die ons te wachten staat.

Shahab Azinmehr componeerde volgens de in dit gedicht beschreven levenscyclus van Feniks. Samen met Nathan Daems, Seraphine Stragier en Farnoosh Khodadadeh zingen zij het lied van Feniks, om de schoonheid van het leven, de dood en herrijzenis van deze inspirerende vogel met jullie te beleven. Om samen te rouwen en te vieren.

 _____________________________

Shahab Azinmehr – setar, zang, compositie & arrangementen
Nathan Daems  –  saxofoon & zang
Farnoosh Khodadadeh – daf & zang
Seraphine Stragier – cello, yayli tambur, harp & zang

 Farnoosh Khodadadeh en Josse De Pauw – tekst en vertalingen